کد مطلب: 79950
بي توجهي به احکام شريعت و حقوق ديگران با تظاهر به روزه‌خواري
تاریخ انتشار : 1393/01/01
نمایش : 1578
به گزارش سلام لردگان، رمضان ماه ميهماني خدا و عبادت بندگان است؛ ماهي که در پيش رو داريم يکي از مهمترين ماه هاي سال قمري است که از نظر معنوي و بارش الطاف الهي از جايگاه ويژه اي برخوردار است.
روزه يک ماهه رمضان، تمريني براي عبادت اجتماعي است و اين گونه نيست که اعمال و تکاليف ديني بدون تاثيرگذاري بر هم باشند و اثري بر جامعه ي خودشان نداشته باشند. نه تنها روزه، که تمامي اعمال عبادي علاوه بر کارکرد فردي، کارکرد اجتماعي نيز خواهند داشت.
يکي از اين کارکردها، کاهش فاصله فقير و غني و کاهش جرائم اجتماعي است. امنيت فردي و اجتماعي، مهم ترين ثمرات اجتماعي روزه در جامعه است بنابراين پرهيزگاري زمينه نزول برکات الهي را براي جامعه فراهم مي‌کند، چرا که با رعايت تقوا، امنيت اجتماعي، اخلاقي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي در ابعاد مختلف در جامعه گسترش مي‌يابد.
اين که در برخي از ايام سال از جمله ماه مبارک رمضان، شاهد کاهش آسيب‌هاي اجتماعي و انواع مختلف جرايم هستيم، به هيچ وجه قابل کتمان نيست. اين امر نشان دهنده و ثابت کننده کارکرد و تاثير روزه در اجتماع است.
اگر روزه يک عمل فردي بود، نمي بايست تاثيرات اجتماعي مي داشت در حالي که اينطور نيست و در اين ماه افرادي هم که توانايي روزه گرفتن ندارند حرمت اين ماه را نگه مي دارند.
کارشناسان دلايل مختلفي را براي چنين وضعيتي برمي شمرند که از جمله آنها مي توان به انس و الفت بيشتر با قرآن و شرکت در مراسم معنوي اشاره کرد.
همچنين نظارت اجتماعي و کنترل اجتماعي توسط مردم نيز نقش موثري در کاهش آسيب هاي اجتماعي و جرايم دارد. همچنين پايبندي مردم به قوانين و هنجارهاي اجتماعي زمينه را براي کاهش آسيب هاي اجتماعي فراهم مي‌کند.
روزه خواري در ملاء عام
روزه خواري در ملاء به نوعي عدم احترام به حقوق ديگران است. زيرا کسي که به صورت آشکار روزه مي‌خورد، هنوز به حقوق شهروندي و احترام به حقوق ديگران در سطح جامعه آشنا نيست. چنين فردي علاوه بر بي حرمتي به احکام و قوانين اسلامي، به صورت علني و آشکار بيان مي‌کند که رعايت حقوق ديگران چندان برايش اهميتي ندارد.
حتي اگر نخواهيم بحث روزه خواري و تظاهر به روزه خواري را از ابعاد معنوي آن بررسي کنيم، باز هم اين عمل نوعي هنجارشکني و نافرماني مدني محسوب مي شود و هيچ فرقي با ساير اعمال، که بسياري از آنها حتي جرم هم نيستند مانند ريختن زباله در خيابان، ندارد.
اگرچه نيروي انتظامي در اين ماه با روزه خواران برخورد مي‌کند؛ اما مردم خودشان بايد به عنوان يک عامل بازدارنده عمل کنند و حرمت هاي اين ماه را نشکنند.
گاهاً ديده مي شود که برخي از افراد اگرچه روزه خواري نمي کنند ولي با اعمالي که شأن روزه را پائين مي آورد حرمت اين ماه را خدشته دار مي کنند.
اميد است با نظارت اجتماعي بيشتر خود مردم بر رفتار خود، نه تنها ماه رمضان بلکه کليه ماه ها شاهد گناه نباشيم.
منبع. دانا